Een aantal jaren terug maakte ik kennis met de ‘Nothing box’. Het filmpje is te vinden op YouTube. De nothing box gaat er globaal van uit dat vrouwen in hun breinfunctie alles aan elkaar verbinden en mannen niet. Die behandelen alles het liefst per onderwerp, zonder al te veel maar dit en toen dat. Ik herkende het direct en vond het een interessante eyeopener.
Mannen hebben naast al die soort doosjes met onderwerpen ook een doos met niets. Gewoon helemaal leeg, hoofd leeg, brein uit en op standje ogenschijnlijk ‘hersenbewusteloos’. In het filmpje brengt hij door voorbeelden dit mooi tot leven. Aan de hand van mannen die uren turend naar het water kunnen vissen maar ook de zinloos zappende manspersoon komt langs.
Ik raakte getriggerd door die nothing box, die wilde ik ook. Of eigenlijk ik wist dat ik die had, maar ik had er eigenlijk geen ‘recht’ op omdat ik toevallig een vrouw ben. In de afgelopen jaren heb ik de uitleg van de nothing box vaak gebruikt als brug naar mijn eigen ontdekking: de kracht van een mebox.
Mijn nothing box is een vrouwelijke variant op zijn nothing box. Mijn nothing box is dus ook meer een mebox. De plek waar ik grip heb op mijn gedachten en er dus ook voor kan kiezen (heb de juiste workshops gedaan) om via mindset oefeningen mijn gedachten los te laten, bewust.
In mijn mebox zoek ik naar leegte en zodra die leegte er is vult het zich met ideeën, oplossingen, uitgangspunten, de kern. Maar soms blijft het ook leeg omdat het kan. Ik begrijp dat er mensen zijn die zich urenlang kunnen bezighouden met hun eigen gedachten en of waardering van de mogelijkheid om je hoofd leeg te maken. Vissen, zinloos zappen, of gewoon ergens naar staren, ik begrijp dat.
Ik kies ervoor te geloven dat je door de vaardigheid om bewust je hoofd leeg te maken, openstaat voor ideeën vanuit een soort ‘gedachtenhemel’ een heelal vol intelligentie. Ideeën die gedurende ‘Het leven’ ooit ergens een keer door iemand zijn bedacht. Of het nou exact is wat Napoleon Hill bedoelde met zijn oneindige intelligentie theorie of mijn eigen lezing, ik kies ervoor om dit te geloven. Toen ik zijn boek las, vielen er voor mij dingen op hun plaats. Het is leestechnisch een pittige uitdaging maar ga hem zeker lezen als je kan, think and grow rich van Napoleon Hill.
Ik daag mezelf altijd uit op mijn ‘zwakkere’ kanten. Ik hou van schrijven, volgens mij kan ik het best aardig ook maar tegelijkertijd stagneer ik bij het schrijven van een boek. Vanuit mijn psychomelogische visie ligt dat in issues met vroeger altijd gedwongen worden op school en in maar wie wil dat nou lezen. Terwijl het antwoord natuurlijk ligt in wie moet dit willen lezen. En oplossen van die issues.
Ik heb nu een uitdaging voor mezelf bedacht, een maand lang iedere dag een blog schrijven. Ik weet dat ik stagneer omdat ik niet weet waar ik moet beginnen (zoveel te schrijven). Wat ik dan doe (zodra ik kan) is even contact met mezelf maken, ontspannen en standje mebox dan blijft of de mebox leeg en ga ik verder met doen wat ik moet doen en valt ergens bij iets gedurende die dag op zijn plek waardoor een blog ontstaat. Of in mijn mebox vind ik spontaan het onderwerp, meestal een link naar mijn volgende box als het ware en dan ga ik daarmee aan de slag. Tenslotte ben ik een vrouw en zoek ik naar verbinding.
Hoe dan ook dit werkt dus voor mij. Dit was er weer een. En bekijk die nothing box op YouTube, hij is geweldig!
