Geplaatst op

Over personalbuilding en Stephen Hawking

‘Stephen Hawking overleden’. Het was het eerste dat ik las toen ik vanmorgen Twitter opende. Een bijzondere man met een uitzonderlijk verhaal dacht ik nog. Ik deelde de boodschap en liet het verder voor wat het was.

Ik ging verder met mijn eigen personalbuilding leven. Er ontstond gaandeweg de ochtend een blog in mijn hoofd maar steeds dacht ik ja maar, is dit wel verstandig. Het onderwerp is meer dan blogwaardig maar het is wel een kwetsbaar stuk van mezelf delen. En ik snap dat personalbuilding een levenslang zelf coachtraject is, maar snapt de lezer dat ook? Verder lezen Over personalbuilding en Stephen Hawking

Geplaatst op

Leven en energie

Zodra ik zoiets uitspreek dan ontvang ik meestal warrige blikken of hoogstens een semi herkenbare mompel. Nou ben ik de laatste die beweerd de wijsheid in pacht te hebben maar ik kan wel een poging doen om uit te leggen wat ik daar nou mee bedoel.

Zo rond mijn 25e levensjaar was ik bloedfanatiek in mijn eigen gelijk. Door mijn achtergrond klampte ik mij bijna wanhopig vast aan dat ene waar ik wel op kon vertrouwen: dat wat ik zelf waarnam. Van mijn 25e tot mijn 30e levensjaar was ik zonder dat ik het zelf echt doorhad, op zoek naar mijzelf. Verder lezen Leven en energie

Geplaatst op

Verbindend communiceren

Via Twitter zag ik een interview met Hans Teeuwen over islamofobie, zijn credo kort samengevat is: fuck islamofobie. Terecht zegt hij: ‘Ik haat dat woord’. Want er is niets irrationeels aan bang zijn voor een geloofssysteem dat overal waar het verschijnt, gewelddadig is. Hans Teeuwen maakt een helder onderscheid in de spot drijven met islam, als geheel aan slechte ideeën, en de spot drijven met moslims, als mensen. En juist in dat laatste zit de kracht en zwakte in de discussie, als je het al een discussie kunt noemen overigens. Verder lezen Verbindend communiceren

Geplaatst op

Antwoorden

“Je vader gaat me vermoorden” zomaar een zin die ik mijn moeder vroeger vaak hoorde schreeuwen. Heeft hij haar ooit vermoord, natuurlijk niet. Mijn moeder was slachtoffer, werd dader en vertoonde het gedrag van een psychopaat. Mijn jeugd was een hel. Mijn leven een gevecht. Toch zijn juist dat redenen om mij te benijden. Het heeft ervoor gezorgd dat ik bewust ben gaan leven, het heeft mij sterk en flexibel gemaakt.

Maar van veel dingen schrik ik toch nog, dingen die ik niet snap. De enige uitleg die ik dan kan krijgen is de tunnelvisie van een expert die het leven heeft getheoretiseerd. Online de dialoog aangaan resulteert vaak in verbaal afgemaakt worden. Toch zoek ik antwoorden.  Verder lezen Antwoorden