‘We zijn allen één en allemaal verbonden’, een zeer populaire uitdrukking die door veel spirituele mensen wordt gebruikt. En ik geloof ook echt dat het waar is, op een meer wetenschappelijke manier dan.
Het volgen van het ascensiepad scheidt je van ‘de groep’. Om vele redenen, maar voornamelijk omdat je voor echte ascensie je moet afsluiten van de externe realiteit om in staat te zijn je interne realiteit te ontdekken. Je kunt je emotionele ‘kledingkast’ gewoon niet schoonmaken met het externe lawaai van anderen. Ironisch genoeg hebben we dat externe lawaai wel nodig om zelfs maar op het punt te komen dat we ons eigen unieke pad willen volgen en die emotionele ‘kledingkast’ willen opruimen.
Het is dus onvermijdelijk dat een kluizenaarfase deel uitmaakt van het ascensiepad. Dat is dé fase van ultieme zelfreflectie. En het is de fase waarin je leert wat echt bij jou hoort en wat je als ‘van jou’ hebt beschouwd om anderen te kunnen plezieren. Het is ook de fase van de ‘dans van emoties’, welke nodig is om van trots, via moed, naar neutraliteit te kunnen groeien. In deze fase leer je ook om zowel je Goddelijke zelf als je Duivelse zelf lief te hebben, gerechtigheid is waar ze met elkaar verbonden zijn en evenwicht is de sleutel.
Op enig moment, aan het einde van de kluizenaarsfase, moeten we ons weer verbinden met ‘de groep’. Uiteraard op een andere manier dan voorheen, maar desalniettemin is het opnieuw verbinden een belangrijk onderdeel van het pad. Ik bevind mij nu in de fase van het opnieuw verbinden en ik heb er eerlijk gezegd moeite mee. Ik ben zo onthecht van alles en iedereen en ook al probeer ik opnieuw verbinding te maken, ik voel geen verbinding.
In mijn pogingen om weer verbinding te maken, probeer ik mijn spirit te volgen. Tot nu toe is het mij allemaal nog een raadsel waarom, maar ik blijf openstaan voor de antwoorden. Maar als eenheid creëren de manier is om een ‘Nieuwe Aarde’ te realiseren, waarom zijn zoveel spirituele mensen dan zo bang om zich te verbinden buiten wat ze zelf nu begrijpen?
Grappig genoeg lezen we in oude boeken hoe er geweldige dingen gebeurden door nieuwsgierige mensen die met elkaar in contact kwamen en communiceerden, maar op dit moment zijn de meeste moderne supermensen en de geëvolueerde spirituele mensen online doodsbang. En doen ze er alles aan om hun contactgegevens geheim te houden. De ironie daarvan.
Vanuit mijn eigen ervaring met het uitreiken naar sommige mensen: als ze al reageren, dan reageren ze vanuit een ‘wat wil je van mij?’ houding. En wat is je geheime motief? Nou, dat op zichzelf laat mij dan zien dat je toch niet zo heel spiritueel bent. Je ziet in mij wat je niet in jezelf wilt erkennen, toch? En waarom zou ik in vredesnaam iets van je willen, anders dan onze gaven en talenten proberen te verbinden om de mensheid te helpen dualiteit en wonden te genezen? Jij kent mij niet, ik ken jou niet. Er is moed voor nodig om uit te reiken.
Ik zie online wat je besluit te delen. En ik zie de wereld zoals ik ben, dus ik twijfel niet aan je woorden. Mijn spirit spoort mij aan om uit te reiken en dat doe ik dan ook. Mijn ego heeft niet eens behoefte om gebruik van mezelf te willen maken, waarom zou het dan wel iets van jou willen?
En ik heb genoeg verhalen te delen die duidelijk maken waarom ik niet geïnteresseerd ben om iets van wie dan ook te willen. Het enige motief dat ik heb om opnieuw verbinding te maken, is omdat ik nog steeds geloof dat er meer mensen zijn die oprecht het ascensiepad volgen. Want zij weten dat het verbinden van de ‘geleerde lessen’ en het verspreiden daarvan, de gemakkelijkste manier is voor de mensheid om te helen in dualiteit en om te gaan met de komende jaren.
Dus als ik contact opneem, wees dan niet zo bang. En kijk eerst eens wat je zelf kunt leren van die angsttrigger. Want ik test alleen de wateren. Met liefde, voor mij 🫶🏻 en het geheel.
afbeelding: Getty image via unsplash
