Het was 1983, ik was 12 jaar oud en volledig in mijn vrouwelijke ontwikkeling. Ik maakte kennis met de wellust van volwassen mannen en het was een bijzonder onplezierige ervaring.
Wat ik toen nog niet besefte was de rode draad in mijn bestaan als vrouw: een bruikbaar lijf hebben. Verder lezen Hey schatje…
5 juni 1991, Leidschendam
De herinneringen aan jouw geboorte zijn scherper dan ooit. Het tijdsverloop en de mate van belangrijkheid bij het onthouden wat bij welk kind hoort, dat is wat vervaagd. Terugkijkend herinner ik me vooral hoe jong en onwetend ik was en hoe vol van vertrouwen in jullie vader. Negentien jaar, zo vol van het leven en zoveel absoluut geloof in de kracht van liefde. En hoogzwanger van jou. Verder lezen Fijne bevaldag
Hoe kun je jezelf in het heden omarmen, als je (delen van) het verleden afwijst? Een zin in een boek die mij lang geleden triggerde. Simpelweg omdat het de snoeiharde waarheid is. Het is onmogelijk om jezelf te omarmen, als niet alles in en van jou mag bestaan. En zolang we als mensen verstoppertje blijven spelen voor alles wat we zijn, zal onze wereld geen heling kennen. Verder lezen Omarmen of afwijzen?
In persoonlijke groei is het een uitdaging om een balans te vinden tussen leven ‘gebouwd op het verleden’ en in het heden de onbekende toekomst durven omarmen. Althans zo heb ik dat ervaren. Tijdens mijn innerwerk om te kunnen helen, heb ik nagenoeg alles uit het verleden los kunnen laten. Ondanks de vaardigheid om los te kunnen laten, was het voor mij ondenkbaar dat ik ooit mijn verleden als moeder los zou kunnen laten.
Verder lezen Het bekende verleden of een onbekende toekomst?
Ouder en kind vervreemding, een lastig onderwerp om over te spreken en ook om over te schrijven. De titel legt die gevoeligheid direct vast. Toch voel ik dat ik erover moet schrijven omdat ik inmiddels weet dat veel ouders en kinderen dit ervaren. Het is voor mij duidelijk dat we als collectief van mensheid te maken hebben met een onbedoelde overdracht van een generatievloek. We dragen onze onopgeloste karma over aan onze kinderen.
Prettige wedstrijd en succes ermee. Verder lezen Als de bedoeling voorbij doel schiet
In vrijwel al mijn akelige ervaringen met mensen, maar ook dieren, speelt dominantie een grote rol. Er schijnt een sterke behoefte te bestaan om mij te willen domineren. Verder lezen Dominantie
Communicatie is zeg maar nogal mijn ding. Bij mijn geboorte stond de zon in Tweeling en Mercurius, de planeet van communicatie stond ook in Tweeling. Mijn achtergrond vergde noodzaak tot observatie van energiecommunicatie en het enige beroep waar ik ooit verliefd op werd was communicatie. Het is dus geen verrassing dat dit alles ook mijn grootste teleurstelling werd. Het leven op aarde is vanuit mijn standpunt bezien een school voor zielen. Verder lezen Veel te vertellen, weinig te zeggen
Mijn leven lang heb ik gezocht naar iets in mij dat ervoor zorgde dat mensen bijna allemaal raar op me reageerden. En vandaag viel ineens het kwartje. Het is mijn seksuele energie, welke in deze intelligente wereld niet bestaat natuurlijk, waar ze allemaal op hun eigen manier instinctief op reageerden en reageren. Verder lezen Seksuele energie
Tijdens de jaren van mijn spirituele pad heb ik zoveel research gedaan dat mijn brein bijna richting error ging. Terug naar mijn basis energie en alles compleet los laten was de eerste stap om het te laten vallen zoals het moest vallen. Daarmee kwam er ruimte voor mijn intuïtie maar er kwam ook ruimte voor heldere boodschappen. En research doen werd ineens een stuk makkelijker. Zodra ik iets drie keer moest herhalen in mijn hoofd omdat de materie niet wilde hechten, dan wist ik dat ik er verder geen moeite voor hoefde te doen. Verder lezen Spirituele burn-out
Ik dacht werkelijk dat ik echt wel veel duivelse kanten van de mensheid had gezien. Ik vergiste me wederom. De gekkigheid waar ik de afgelopen 1,5 week in mee werd meegesleurd is stof voor 2 boeken minimaal. Die ik nooit zal schrijven overigens. Verder lezen Flabbergasted