Tag: kinderen

Geplaatst op door

Als moeder zijn pijn doet, een blog uit 2018

Op mijn 15e wist ik niet beter dan dat ik nooit zomaar kinderen zou kunnen krijgen. Na een ernstige vorm van endometriose, een operatie en 6 maanden hormonen slikken was ik van de klachten af. De gynaecoloog vertelde bij de laatste controle dat mocht ik ooit moeder willen worden, dan moest ik een afspraak maken om een ‘herstel’operatie uit te voeren. Hij zei mij ook dat de kans op spontane zwangerschap nagenoeg nihil was. Achteraf natuurlijk onverantwoord omdat tegen een 15 jarige te zeggen maar goed, ik bleef de pil gebruiken om de menstruatie te reguleren dus er leek weinig risico. Behalve dan dat ik mij niet heel druk maakte als ik de pil een keer was vergeten. Dat gebeurde dus ook en op mijn 19e bleek ik zwanger.

Verder lezen Als moeder zijn pijn doet, een blog uit 2018

Geplaatst op door

Als moeder zijn pijn doet (2)

In 2018 schreef ik een blog met de titel als moeder zijn pijn doet. Een blog die pijnlijke details vertelde over de vervreemding met mijn middelste dochter. Ik schreef ook een blog over moeder zijn en loslaten. Die laatste kun je hier lezen, de eerste heb ik helaas op dringend verzoek van mijn middelste dochter eind 2019 verwijderd.

Een half jaar na het publiceren van het eerste blog zocht mijn middelste dochter weer contact. Hoe uitgekookt en geraffineerd dat achteraf was, kon ik lange tijd niet onder ogen zien. Verder lezen Als moeder zijn pijn doet (2)

Geplaatst op door

De persoonlijke groei fuik

Niemand van ons heeft erom gevraagd om geboren te worden. Ieder van ons is het gevolg van keuzes die onze ouders maakten. Net zoals onze ouders het gevolg zijn van de keuzes die hun ouders maakten en zo verder. Met andere woorden, we kiezen er allemaal voor om die ongevraagde ballast door te geven. Maar niemand kan echt verantwoordelijk worden gehouden. Toch hoort bij geboren worden, opgroeien en volwassen worden. En bij volwassen worden hoort verantwoordelijkheid. Verder lezen De persoonlijke groei fuik

Geplaatst op door

Ben jij creatief?

Als ik Google dan lees ik dit: Met originele oplossingen komen voor problemen die met de functie verband houden. Door verbeeldingskracht nieuwe werkwijzen bedenken. Ik hanteer voor mezelf meer: het vermogen om iets te kunnen bedenken dat waarde toevoegt aan iets.

Ik heb jarenlang gedacht dat ik ongeveer het tegenovergestelde was van creatief. Wel inventief dat wist ik, en inventief is een vorm van creativiteit zeg ik nu. Ik weet nu ook dat ik als kind jarenlang heel creatief was, met woorden. Ik werd altijd naar het bord geroepen om er iets moois over te schrijven en hielp iedereen met hun opstel. Een opstel schrijven vond ik echt geweldig. Ik wist in klas 5 toen ongeveer dat ik moeite had om bij te benen op school. Honger en chronisch slaaptekort doen een kind geen goed. Maar ik wist ook dat als het erop aan kwam dat ik intuïtief vrijwel altijd het juiste antwoord gaf. Verder lezen Ben jij creatief?

Geplaatst op door — 1 reactie

Over racisme en zwarte piet

Ik ben zo’n vrouwsmens met een uitgesproken mening die ik niet onder stoelen of banken steek. Over zwarte piet heb ik tot nog toe nog geen blog of iets dergelijks geschreven. Ik heb zelf vrij traumatische herinneringen aan het Sinterklaas gedoe op zich. Ik kan me namelijk vooral heel goed herinneren hoe moeilijk het te verteren is, hoe duidelijk de sociale verschillen zichtbaar worden bij dit soort ‘feestjes’.

Als kind van een jaar of 6 snap je gewoon echt niet waarom dat verwende rot kind die altijd iedereen pest, alles krijgt met Sinterklaas wat hij wil. Zelf was ik al maanden nog braver dan braaf en maakte ik mezelf nog meer onzichtbaar zodat niemand zich afreageerde. Je hoopte dan natuurlijk dat die ene persoon, die goed voor ieder kind was en alle kinderen kwam verwennen met cadeaus, ook jou een keer het gevoel gaf wel speciaal te zijn. Verder lezen Over racisme en zwarte piet

Geplaatst op door

Werkt het ook in de praktijk?

Sinds 2013 heb ik een doel voor ogen, namelijk communicatie als schoolvak voor kinderen mogelijk maken. Mijn eigen verleden waarin ik beschadigd ben opgegroeid, mijn passie voor mijn vakgebied communicatie, de zorg voor mijn drie dochters en openstaan en luisteren naar praktijkverhalen vormde hiervoor de basis. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat door kinderen te leren communiceren je daadwerkelijk preventief problemen kunt voorkomen en vroegtijdig in kaart brengen waardoor je escalatie kunt voorkomen. Lees hier meer over kinderen en communicatie.

Een ruim jaar en ongeveer 40 lobby afspraken verder kwam ik op enig moment tot de conclusie dat ik mijn droom moet parkeren. Simpelweg omdat ik weliswaar de feedback van kinderen krijg dat ze hier behoefte aan hebben maar niet doordring tot de mensen die hier besluiten over kunnen en mogen nemen. Verder lezen Werkt het ook in de praktijk?

Geplaatst op door

Kinderen en communicatie

Communicatie, bijna iedereen vindt er wel iets van maar slechts weinig weten er echt iets van. En wat je als kind meekrijgt van communicatie is grotendeels afhankelijk van de vaardigheden van je ouders en omgeving. Veel kinderen leren hun communicatieve vaardigheden gewoon op straat. Op het moment dat mensen zich bewust worden van hun communicatieve (on)vaardigheden is dat vaak omdat ze gewezen worden op hun slechte communicatie. In de relatie met ouders, leerkrachten, medeleerlingen of later in liefdesrelatie of op werk. Verder lezen Kinderen en communicatie

Geplaatst op door

Beschadigd opgroeien

Beschadigd opgroeien en je weg als rationele volwassene. Als ouder denk je natuurlijk niet aan de gevolgen die jouw kind de rest van zijn of haar leven mee moet dragen, je kind verwaarlozen of mishandelen is vaak geen kwestie van bewuste keuze. En ook al ben je beschadigd opgegroeid het hoeft je leven niet te beheersen of te bepalen. Met de juiste hulp kun je prima inzicht krijgen in je eigen mechanisme en daarmee grip krijgen wanneer je voelt dat het mis dreigt te gaan. Verder lezen Beschadigd opgroeien